Kalendarz adwentowy zawiera 24 dni i służy do odliczania czasu Adwentu, dni, które zostają do Bożego Narodzenia. W czasach współczesnych kalendarze adwentowe kojarzone są raczej ze środowiskie świeckim, ale przecież mają one sens w zasadzie dla chrześcijan, którzy czekają na Święta. Kalendarze kojarzą się również przede wszystkim jako upominki dla dzieci, ale prawdą jest, że mmoże to być wspaniały pomysł dla dorosłych: gdy mąż dla żony a żona dla męża przygotuje wspaniałe przeżycie tych 24 dni. Kalendarz adwentowy dla dorosłych może być doskonałym upominkiem dla przyjaciół, a kończyć się może dodatkowym, pięknie zapakowanym świątecznym upominkiem.
Poszczególne woreczki lub szufladki tradycyjnie zawierają jakiś maleńki smakołyk (czekoladka, cukierek), tekst Pisma Świętego naprowadzający na Boże Narodzenie oraz drobiazg będący prezentem. Zazwyczaj prócz tekstu z Pisma Świętego na każdy dzień przydzielone jest jakieś zadanie do wykonania, na przykład spełnienie dobrego uczynku, odwiedzenie samotnej osoby, danie jałmużny. Chodzi w tym o to, aby łączyć codzienne życie z wiarą wprowadzaną w czyn.
Kalendarz adwentowy wywodzi się z Niemiec z kręgów protestanckich. Według tradycji sięga 1851 roku. Protestanci zamiast świec w wieńcu adwentowym umieszczali 24 woreczki z małymi niespodziankami. Na drzwiach wpisywali kredą datę 1 grudnia i codziennie doipsywali kolejną kreskę. W domach katolickich zapalano w tym czasie świeczki – codziennie jedną, symbolizującą radość ze zbliżania się do Bożego Narodzenia, lub wkładano codziennie jedno źdźbło słomy do żłóbka.
Uważa się, że pierwsze drukowane kalendarze adwentowe powstały na początku XX wieku w Hamburgu i w Monachium. Miały formę zegara. Historia kalendarza wiąże to wydarzenie z drukarzem niemieckim Gerhardem Langa. Gdy był mały zanudzał swoją mamę dopytywaniem się, kiedy wreszcie nadejdą święta. Mama na kawałku kartonu narysowała więc 2 cyfry i na każdej położyła jeden biszkopcik, który mały Gerhard codziennie mógł zjadać odliczając czas do świąt. Gdy jako dorosły czowiek stał się właścicielem drukarni, postanowił drukować kalendarze adwentowe dla dzieci.
Po I wojnie światowej zaczęto kalendarze adwentowe drukować w różnych stylach i rozmiarach, a czekoladki dodano po raz pierwszy w 1926 roku. Po II wojnie światowej rozpowszechił się kalendarz na inne kraje europejskie, a potem bardzo szybko na cały świat.
